Artykuł sponsorowany

Warunki legalnego zatrudnienia osób z zagranicy – najważniejsze przepisy i procedury

Warunki legalnego zatrudnienia osób z zagranicy – najważniejsze przepisy i procedury

Legalne zatrudnienie cudzoziemca w Polsce opiera się na dwóch filarach: zgodnym z prawem pobycie oraz właściwym tytule do pracy (zezwolenie lub oświadczenie). Oba warunki muszą wystąpić jednocześnie – w przeciwnym razie pracodawca naraża się na sankcje. Poniżej znajdziesz przejrzysty przewodnik po najważniejszych przepisach, procedurach i zmianach obowiązujących w 2025 roku.

Przeczytaj również: Projekt wiernie odwzorowany

Podstawowe warunki legalności – co musi mieć pracownik i pracodawca

Aby zatrudnić cudzoziemca legalnie, trzeba spełnić dwa warunki równocześnie: legalny pobyt pracownika (np. wiza, karta pobytu) oraz uprawnienie do pracy (zezwolenie na pracę, oświadczenie o powierzeniu pracy albo zwolnienie z obowiązku, jak w przypadku obywateli UE/EOG/Szwajcarii). Brak któregokolwiek elementu powoduje nielegalność zatrudnienia.

Przeczytaj również: Przyciągnąć uwagę

Obywatele UE/EOG/Szwajcarii pracują w Polsce bez zezwolenia na pracę – zatrudniasz ich na takich samych zasadach jak Polaków, pamiętając o standardowych formalnościach kadrowo‑płacowych.

Przeczytaj również: Efektywne zużycie energii

Dokumenty pobytowe a możliwość pracy – które pozwalają, które wykluczają

Nie każdy dokument pobytowy uprawnia do pracy. Przykładowo wiza turystyczna nie daje prawa do podjęcia zatrudnienia. Uprawnienie do pracy może wynikać z: wizy z adnotacją o pracy, zezwolenia jednolitego (pobyt i praca), karty pobytu z odpowiednią decyzją, statusu rezydenta UE albo zwolnienia z obowiązku zezwolenia (UE/EOG/Szwajcaria).

Pracodawca powinien zweryfikować dokumenty przed podpisaniem umowy, sporządzić kopię dokumentu pobytowego do akt i upewnić się, że warunki oferowanej pracy odpowiadają zakresowi uprawnień wskazanych w decyzji lub oświadczeniu.

Formy legalizacji pracy: oświadczenie, zezwolenie na pracę, zezwolenie jednolite

Oświadczenie o powierzeniu pracy to procedura uproszczona dostępna dla określonych narodowości i stanowisk. Składa się je elektronicznie do właściwego urzędu pracy, a cudzoziemiec może rozpocząć pracę po wpisie do ewidencji oraz spełnieniu warunku legalnego pobytu. Oświadczenie obejmuje konkretnego pracodawcę, stanowisko i wymiar czasu pracy.

Zezwolenie na pracę wymagane jest w większości przypadków dla obywateli państw trzecich. Wskazuje pracodawcę, stanowisko, miejsce, wynagrodzenie i okres zatrudnienia. Praca musi przebiegać dokładnie w warunkach określonych w zezwoleniu – zmiany istotnych parametrów zwykle wymagają nowej procedury.

Zezwolenie jednolite (pobyt i praca) łączy prawo pobytu z uprawnieniem do pracy u konkretnego pracodawcy na wskazanym stanowisku. Do czasu wydania decyzji możliwe jest kontynuowanie pracy w oparciu o tzw. stempel w paszporcie, jeżeli przepisy to przewidują i zostały spełnione przesłanki ciągłości.

Nowe zasady od 2025 roku – co zmienia się dla pracodawców

Od czerwca 2025 roku wprowadzono kilka istotnych modyfikacji praktycznych. W wielu przypadkach zniesiono test rynku pracy, co skraca czas oczekiwania na zezwolenie. Jednocześnie przed dopuszczeniem cudzoziemca do pracy pojawił się obowiązek przesłania kopii umowy do urzędu – to dodatkowy krok weryfikacyjny, który pracodawca musi wykonać, zanim pracownik rozpocznie wykonywanie obowiązków.

Uproszczono także wybrane ścieżki komunikacji elektronicznej z urzędami oraz doprecyzowano wymogi co do zakresu informacji w dokumentach (stanowisko, wynagrodzenie, wymiar etatu). Warto na bieżąco monitorować aktualizacje urzędowe, ponieważ praktyka stosowania nowych przepisów może się zmieniać wraz z komunikatami ministerstw i urzędów pracy.

Zgodność warunków pracy z dokumentami – najczęstsze błędy i jak ich uniknąć

Najczęstszą przyczyną naruszeń jest rozjazd między tym, co widnieje w zezwoleniu/oświadczeniu, a stanem faktycznym. Jeśli dokument wskazuje konkretne stanowisko, wymiar czasu pracy i wynagrodzenie, to pracownik musi wykonywać pracę dokładnie w takich warunkach. Zmiana etatu, stawki, miejsca lub pracodawcy bez aktualizacji dokumentów może unieważniać legalność zatrudnienia.

Praktyczna zasada: każdą zmianę, która wpływa na warunki wskazane w decyzji lub oświadczeniu, traktuj jak sygnał do sprawdzenia, czy nie trzeba złożyć nowego wniosku. Dotyczy to również delegowania pracownika do innego podmiotu lub lokalizacji, jeżeli nie wynika to z dokumentów.

Obowiązki pracodawcy przed i po zatrudnieniu cudzoziemca

Przed dopuszczeniem do pracy pracodawca musi zweryfikować tożsamość, legalność pobytu oraz podstawę pracy, a od 2025 roku – przekazać kopię podpisanej umowy do właściwego urzędu. Po rozpoczęciu pracy pracodawca przechowuje kopie dokumentów w aktach, zgłasza pracownika do ZUS, prowadzi ewidencję czasu pracy i wypłaca wynagrodzenie zgodnie z dokumentami legalizującymi pracę.

Warto wdrożyć krótką checklistę rekrutacyjną: identyfikacja obywatelstwa i typu dokumentu pobytowego, wybór właściwej ścieżki (oświadczenie/zezwolenie/zwolnienie), komplet dokumentów, kontrola zgodności warunków umowy z wnioskiem, wysłanie kopii umowy do urzędu, dopuszczenie do pracy dopiero po spełnieniu wszystkich warunków.

Sankcje za nielegalne zatrudnienie i konsekwencje dla obu stron

Sankcje za nielegalne zatrudnienie obejmują kary finansowe, a często również obowiązek rozwiązania umowy lub wstrzymania świadczenia pracy. W skrajnych przypadkach pracodawca może ponieść odpowiedzialność karną, a cudzoziemiec – utracić podstawę pobytu. Inspekcja pracy i straż graniczna mają szerokie kompetencje kontrolne, dlatego dokumentacja i zgodność warunków zatrudnienia z decyzjami to priorytet.

Ryzyko można zminimalizować, wprowadzając w firmie politykę „zero tolerancji” dla braków formalnych, szkoląc kadrę HR oraz regularnie audytując teczki pracownicze cudzoziemców pod kątem terminów i zgodności dokumentów.

Procedura krok po kroku – jak bezpiecznie zatrudnić cudzoziemca w praktyce

Krok 1: Ustal podstawę – obywatelstwo i aktualny status pobytowy (sprawdź, czy dokument pobytowy zezwala na pracę). Krok 2: Wybierz właściwą ścieżkę – oświadczenie, zezwolenie na pracę lub zezwolenie jednolite; dla UE/EOG/Szwajcarii nie wymagaj zezwolenia. Krok 3: Dopasuj warunki oferty do dokumentów (stanowisko, etat, pensja). Krok 4: Uzyskaj wpis/zezwolenie. Krok 5: Podpisz umowę i wyślij kopię umowy do urzędu przed dopuszczeniem do pracy. Krok 6: Zgłoś do ZUS, prowadź ewidencję, przechowuj kopie dokumentów w aktach.

Jeśli planujesz outsourcing lub leasing pracowników, pamiętaj, że podmiot powierzający i faktyczny pracodawca muszą mieć spójne dokumenty – przepływ kadrowy i raportowy ustal z wyprzedzeniem, aby nie doprowadzić do rozbieżności w warunkach zatrudnienia.

Wsparcie w rekrutacji i zatrudnianiu cudzoziemców – kiedy warto zlecić to ekspertom

Przepisy często się aktualizują, a drobny błąd może opóźnić zatrudnienie lub narazić firmę na kary. Outsourcing procesów, wsparcie agencji zatrudnienia lub konsultanta ds. legalizacji pracy skraca czas i porządkuje dokumentację. To rozwiązanie szczególnie użyteczne dla lokalnych firm, które intensywnie skalują zespoły lub zatrudniają w modelu projektowym.

Jeżeli szukasz sprawdzonego źródła ofert i bezpiecznej ścieżki zatrudnienia, zobacz Legalna praca dla obcokrajowców w Gliwicach – to praktyczny punkt wyjścia do kontaktu z doradcą i weryfikacji dostępnych możliwości.

Najważniejsze odpowiedzi na pytania przedsiębiorców

  • Czy zawsze potrzebne jest zezwolenie na pracę? Nie – obywatele UE/EOG/Szwajcarii są z tego obowiązku zwolnieni. W innych przypadkach zwykle wymagane jest oświadczenie lub zezwolenie.
  • Czy można pracować na innej umowie niż w dokumentach? Nie. Warunki w umowie i w zezwoleniu/oświadczeniu muszą się pokrywać; zmiany wymagają aktualizacji.
  • Co z testem rynku pracy? W 2025 r. został szeroko zniesiony w wielu procedurach, co przyspiesza proces, ale wciąż należy sprawdzić aktualne wytyczne dla danej sprawy.
  • Kiedy wysłać kopię umowy? Przed dopuszczeniem cudzoziemca do pracy – to nowy obowiązek, który należy traktować jako krok kontrolny.

Dobre praktyki, które przechodzą każdą kontrolę

Utrzymuj spójność danych w umowie, wniosku i decyzji; przechowuj aktualne kopie dokumentów pobytowych; monitoruj terminy ważności i wnioskuj o przedłużenie z wyprzedzeniem. Szkol HR z rozpoznawania dokumentów wykluczających pracę (np. wiza turystyczna). Ustal standard „żadna zmiana bez przeglądu legalizacji” – to najskuteczniejsza tarcza przed nieporozumieniami w razie kontroli.

W praktyce sprawdza się także wewnętrzna lista kontrolna na etapy rekrutacji, podpisania umowy i wdrożenia. Dzięki temu proces pozostaje przewidywalny, a ryzyko formalnych uchybień maleje do minimum.